Charles M. Rice Röportajı

1952 yılında dünyaya gelen Charles M. Rice, Sacramento Amerika Birleşik Devletleri’nde dünyaya geldi. Eğitimini Rockefeller University’de tamamladı. Ana araştırma alanı hepatit C virüsü olan Amerikalı bir virologdur. Rockefeller Üniversitesi’nde viroloji profesörü olan Charles M. Rice, American Association for the Advancement of Science’ın üyesidir, National Academy of Sciences üyesidir ve 2002-2003 yılları arasında American Society for Virology’nin başkanlığını yapmıştır.

Kültür Koleji ve Kültür2000 Kolejinin özel röportaj isteğini kabul eden Charles Rice’a sıcak

yaklaşımı ve içtenliği için teşekkür ediyor, çalışmalarının ve üstün başarılarının tüm öğrencilere, bilim insanlarına ilham vermesini diliyoruz.

Nobel Ödülü öncesi ve sonrasına bakıldığında, Nobel Ödülü mevcut bilimsel çalışmalarınızın ve bakış açınızın yönünü etkiledi mi?

Aslında araştırma çabalarımız, Nobel ödülü açıklanmadan aylar önce SARS-CoV-2 ve COVID-19 ile ilgili konulara yeniden yönlendirilmişti. Daha da önce, kronik hepatit B için işlevsel bir tedavi sağlamayı veya doğuştan gelen bağışıklık mekanizmalarının virüs enfeksiyonu ve hastalıkla mücadele yeteneğimize nasıl katkıda bulunduğunu anlamayı amaçlayan yeni bir program başlatmıştık. Nobel ödülü, mevcut küresel salgından çok daha fazla etkilenen bu yönleri etkilemedi.

Hepatit C virüsü 1989'da tanımlanmış olmasına rağmen, sizce 2020'de Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nün "Hepatit C virüsünün keşfi için" verilmesini sağlayan şey nedir?

Komitede olmayıp onların görüşlerini dinlemediğinden bunu değerlendirmek zor. Bununla birlikte, en azından benim için, Nobel ödülleri için verilebilecek sayıdan çok daha fazla değerli davanın olduğu açıktır. Belki de HCV için, virüsün “keşfi” kısmından, bunun HCV ile ilişkili karaciğer hastalığı üzerinde önemli bir etkisi olacağı netleşene kadar bir gecikme yaşandı.

Bu, 1990'ların başında teşhis alanında hızlı bir şekilde başarıldı, ancak tedavi ve virüsün ortadan kaldırılması için neredeyse mucizevi yeni ilaçlar, IFN kullanılmadan 2014 yılına kadar gerçekten devreye girmedi. Mevcut salgınla viral hastalıklara gösterilen ilginin, bilimin viral bir hastalığa karşı nasıl zafer kazanabileceğinin bir örneğini vurgulamaktan geri durmadığını düşünüyorum.

Bu yıl Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü ile ilgili röportajlarınızdan birini dinledim. Bu habere kesinlikle şaşırdığınızı ve sizin için büyük bir sürpriz olduğunu söylediniz. Nobel Tıp Ödülü'nü, özellikle Hepatit C buluşu ile alabileceğinizi hiç düşünmüş müydünüz?

Pek değil(!) Ben ve Nobel ödülü, şaka mı yapıyorsun? Bence, benim durumumdaki biri için bu ödül, bu başarı öyküsüne katkıda bulunan birçok kişinin inanılmaz çabalarının takdir edilmesidir. Aslında seçildiğim için onur duydum ve seçilmiş olmaktan dolayı mahcup oldum, ancak bu alana, onun başarısına ve etkisine bu ödülle dikkat çekilmesinden dolayı memnunum. Elbette, Harvey Alter ve Michael Houghton ve meslektaşları, süregelen sorunu tanımaları, NANBH maddesini karakterize etmeleri ve sonuçta sorumlu virüsün (çoğunun!) keşfi ve klonlanması konusunda büyük bir takdiri hak ediyorlar. Bu, bizim ve diğerlerinin virüs hakkında daha fazla bilgi edinmesini sağlamakla birlikte virüsün olası zayıf noktalarının belirlenmesi gibi bir çok farklı şekilde alan açtı.

Bu keşifle birlikte kronik Hepatit C hastalığı, uzun dönemli karaciğer hastalığını, karaciğer yetmezliğini ve karaciğer kanserini nasıl etkileyecek?

Virüsten kurtulun ve siroz ve kanser gibi kronik enfeksiyonla ilişkili ciddi sekel vakalarını azaltın. Açıkçası, virüsü bir an önce ortadan kaldırmak bu koşulların gelişmesini beklemekten daha iyidir. Bununla birlikte, özellikle daha ileri karaciğer hastalığı olanlarda virüsü ortadan kaldırmanın karaciğer kanseri gelişme riskini azaltmadığı açıktır. HCC çoktan başlatılmış ancak teşhis mi edilemiyor yoksa virus gittikten sonra bile kanseri başlatan süreçler devam mı ediyor, neden bilmiyoruz ? Ama yine de kronik enfeksiyondan sonra en kısa sürede virüsün ortadan kaldırılması, bu karaciğer patolojilerinin sıklığını azaltacaktır.

Bu buluş, dünyanın pek çok yerinde transfüzyonla bulaşan hepatit riskini ortadan kaldıran hassas kan testlerinin tasarımına izin verdi. Ayrıca hastalığı iyileştirebilecek antiviral ilaçların geliştirilmesine sebep oldu. Bu keşif, HIV ve korona virüs gibi diğer viral hastalıkların tedavisinde nasıl bir yol gösterecek?

En etkili anti-HCV ilaçlarımızdan bazılarının verdiği viral hedeflerin (Örneğin, HCV proteaz veya polimeraz) , antiviral gelişimi için olgun olan diğer birçok virüsteki işlevlerle paralel olduğunu düşünüyorum. Kronik bir viral enfeksiyonu tedavi etmede gerçekten ilk olan HCV tedavilerinin başarısının, SARS-CoV-2’de dahil olmak üzere diğer viral enfeksiyonlarla “neler yapılabileceğine” dair bir örnek teşkil ettiğini düşünüyorum. Bu ve diğer korona virüsler, viral RNA replikasyonu ve transkripsiyonu için ihtiyaç duyulan zengin viral proteinler sunar, virüs replikasyonu için gereken uzun bir konak faktörü listesinden bahsetmiyorum bile. Bunlar şu anda olası geniş spektrumlu özelliklere sahip yeni antiviral ilaçlar geliştirmek için kullanılmaktadır.